Van de hak op de palmboomtak

Als ik zeg dat het lijkt alsof ik gisteren nog een blog geüpload heb, dan kunnen jullie wel raden hoe de tijd hier voorbij vliegt. Time flies when you’re having fun! Zaterdag mocht ik Tomas verwelkomen. Na een vertraging van 5,5 uur was de arme jongen dan eindelijk op de plaats van bestemming. Na het showen van mi casa en het voorstellen van de huisgenoten, hadden we een kleine poolparty met drankspelletjes. Een rustige avond over het algemeen trouwens. Waar iedereen zich in Nederland zo verheugt op het weekend, is het hier in de weekenden minder spannend. Het uitgaan althans. Vandaar dat we afgelopen vrijdag zelf initiatief hebben genomen om het weekend goed te beginnen. We hebben namelijk een ritje geregeld in de (poko)locobus. Het klinkt zeer kansloos maar het was bij uitstek de leukste avond tot nu toe. Je staat namelijk in een oude schoolbus met een stuk of vijftig man en onder het genot van je (eigen!) drank waggel je in een slakkentempo het eiland rond. Wat bleek nou? De chauffeur wilde niet achterblijven en stak joint na joint op tijdens het besturen van de bus, vandaar dat de bus met max. 20 km/uur door de exotische straatjes van Curaçao dreef. Wat een happening..erg leuk. Misschien een idee om Veolia even te tippen ;-).
Zondag zijn we naar Playa Lagoon geweest. Heel mooi en heel blauw! Toen ik nietsvermoedend visjes aan het bekijken was, kwam mamaschildpad even om het hoekje kijken, achtervolgd door babyschildpad. Dan is zo’n dagje strand toch alweer snel geslaagd.
Na een relaxed weekendje was het maandag tijd om de grote kinderen weer wat te gaan leren. De stageweek verliep rustig. Ik heb veelal geassisteerd en omdat het de eerste echte lesweek was, verliep het allemaal een beetje rommelig. Gelukkig laten de docenten zich hier niet op de kast jagen en springen zij gewoon van de hak op de tak. “Lessen voorbereiden? Moeten jullie dat? Nee hoor, dat doen wij nooit!” Dit weekend zit ik weer uren te blokken om die lesvoorbereidingsformulieren van A tot Z in te vullen terwijl dat mijn stagebegeleidster er niet eens een blik op werpt.
De cultuur blijft me hier telkens weer verbazen. Ik stelde me voor aan een klas stoere boys, waarop ik meteen de vraag kreeg of ik mijn telefoonnummer wilde geven. Ik kon geen antwoord geven want zonder pardon gaf de buurman een flinke klap in het gezicht van de vrager: “Doe normaal, leipo”. De jongen werd voor de klas geroepen en hij kreeg de opdracht van mijn stagebegeleidster om 15x “Ik mag mijn klasgenoten niet slaan.” op het bord te schrijven. In Nederland zou deze straf nooit door mij gebruikt worden. De klas was namelijk afgeleid waardoor de les helemaal in de soep liep.
Ook ons tweede bezoek aan de UNA was redelijk rommelig. Het was een zeer interessante les maar toen we na het verlaten van het leslokaal aan elkaar vroegen wat we geleerd hadden, kon geen van ons drieën antwoord geven. De beste man springt zo van de hak op de tak dat het soms een beetje lastig is om hoofd- en bijzaken te onderscheiden. Het is interessant waardoor het geen drama is om bij hem in de les te zitten, maar ik vraag me af wat er bij het tentamen van ons verwacht wordt.
Ons huis is inmiddels gevuld met een aantal Brabo’s waardoor het een gezellige boel is. Dat wordt dus genieten met een grote G zoals zij dat roepen. De week met Tomas is voorbij gevlogen, maar we gaan dit weekend nog flink genieten en dan kunnen we met een goed gevoel terugkijken op ons weekje “vakantie”.

Eventjes om te laten zien dat ik jullie niet vergeten ben: Manon gefeliciteerd! Super fijn dat je het allemaal goed afgesloten hebt. Dan natuurlijk de Caselse kermis, veel plezier en ik zal het zonnetje die kant op sturen.
Geniet er allemaal van! Ik zal er hier eentje op jullie drinken, als jullie dat daar dan op mij doen! Deal?

Paso un dushi weekend!

Liefs,
Evelien

OEPS..door een late update loopt de blog een beetje achter. Ik heb hem namelijk afgelopen vrijdag al getypt. Ik zal zo spoedig mogelijk weer een blog typen!
Ik beloof jullie telkens trouw dat ik de foto’s zal uploaden maar ik heb een klein probleempje. De foto’s staan namelijk op drie verschillende laptops. We zijn op het grandioze idee gekomen om ze in Dropbox te plaatsen maar dit vereist nog wel enige moeite. Ik geef jullie nu een aantal van mijn foto’s en vervolgens laat ik jullie die van de rest zien ;-)