Gekamd kroeshaar en gouden (fiets)kettingen

Bon tardi allemaal,

Na een week vol nieuwe indrukken en belevenissen is het weer tijd om achter mijn laptopje te kruipen. Hoewel het daar eigenlijk veel te warm voor is, heb ik echt zin om jullie weer even op de hoogte te stellen van wat mij hier zoal bezighoudt op het schitterende eiland.
Ik heb een bewogen week achter de rug. Op de Antillen verloopt alles “ poko poko” maar dit is niet voor die ijverige studenten Nederlands weggelegd. We hebben de eerste ‘ fulltime’ week achter de rug. Deze bestond uit vier dagen stage op het Frater Aurelio SBO. Dit is een mbo met richtingen als administratie, ict en economie. Het voelde als een warm bad toen ik de eerste dag de docentenkamer instapte. Wat een enthousiasme! Ik kreeg een plekje toegewezen tussen de andere collega’s en raakte meteen aan de praat met verschillende docenten. De afgelopen week bestond voornamelijk uit vergaderingen. Vergaderingen over hoe het onderwijs verbeterd kan worden en hoe het schooljaar eruit komt te zien. Ik vond het interessant maar merkte wel meteen op dat het Curaçaose onderwijs veel overeenkomt met het Nederlandse onderwijs. Dit had ik niet verwacht. Ook zij maken bijvoorbeeld netjes een lesvoorbereiding volgens het DA-model en houden rekening met de verschillende lesfasen. Met mijn stagebegeleidster had ik meteen een klik. Zij nam mij aan de hand en leidde mij rond door de school. Wauw, een mooie school hoor! Veel open ruimtes maar wanneer ik in de lokalen kom, kan ik de winterjas wel voor de dag halen. Jeetje, wat staat die airco hier hoog! Helaas heb ik hier tijdens het inpakken van mijn koffer geen rekening mee gehouden dus dit is rillen geblazen.
Vandaag (vrijdag) vond de echte eerste lesdag plaats. Ik heb kennis gemaakt met drie verschillende klassen die voornamelijk bestaan uit jongens. Mannen kan ik misschien beter zeggen, want ze zijn groter dan ik en ze zijn gemiddeld ook ouder dan ik. Maar dit mag de pret niet drukken want het zijn schatten van studenten. Met regels als geen afgezakte broeken tot onder of halverwege de billen en geen oorbellen/piercings weten jullie waarschijnlijk wel wat voor vlees ik in de kuip heb. Jongens dragen gouden (fiets)kettingen en tanden, maar de haren daarentegen moeten netjes gekamd zijn wanneer ze het schoolplein betreden (kan dit met kroeshaar vraag ik me dan af?)
De eerste lesdag is goed verlopen. Ik vond het leuk om de studenten te leren kennen maar ik merk wel dat zij niet vooruit te branden zijn. Voor hen geldt dus wel: “poko, poko” . Het lijkt wel alsof ze elk moment kunnen gaan knikkebollen. Misschien dat het kwam doordat het de eerste lesdag na de vakantie was, maar ik vrees van niet. Hoogtepunt van de dag was toch wel dat een jongen zich om moest draaien voor de klas en dat hij vervolgens de opdracht kreeg om zijn riem een gaatje strakker te doen. Bovenstaande regels worden dus duidelijk nagestreefd. Zonder pardon deed de jongen zijn riem strakker en vervolgens liep hij op zijn dooie gemak terug naar zijn plaats.
Zojuist sprak ik over een ‘fulltime’ week en die bestaat natuurlijk niet alleen uit stage. We hebben gisteren namelijk ook onze eerste les gevolgd op de UNA. We hebben ons ingeschreven voor het vak Capita Selecta. Eigenlijk wilde we gaan voor Antilliaanse taal en jeugdcultuur, maar dit liep uit de hand wat betreft zelfstudie. We zouden helemaal geen vrije tijd meer hebben en dat zwembad hebben we toch niet voor niets in de achtertuin liggen.. ;-) De les was zeer interessant maar wat het vak nu precies inhoudt, is ons nog niet helemaal duidelijk. Door zijn enthousiasme week de docent af waardoor we de draad soms een beetje kwijt raakten. Gisteren ging het hoofdzakelijk over de geschiedenis van de Nederlandse taal. We wachten maar af waar hij ons volgende week weer mee weet te boeien.
Helaas Truus, behalve studie bestaat de ‘ fulltime’ week ook uit stappen, zonnen, lekker eten en shoppen. Echt genieten dus! Het shoppen stelt hier daarentegen helemaal niets voor. Toen ik na een etentje de Esprit ontdekt had, kon ik niet meer wachten om de collectie te bewonderen. Helaas.. gesloten! Balen, de volgende dag vlug terug maar toen ik binnenkwam, kreeg ik spontaan heimwee naar mijn eigen vertrouwde Esprit. Bah bah, de winkel bestaat uit een heel oude collectie of uit printjes die ik nooit eerder gezien heb. Die zijn dus òf ook heel oud, òf gewoon niet de moeite waard voor Venray ;-) Natuurlijk wil ik mijn collega’s niet teleurstellen en heb ik de etalage voor hen op de foto gezet.. Een goede VM’ er zou geen overbodige luxe zijn zoals jullie zien.
Ik vond het zo knap van mezelf dat ik het de vorige keer zo beknopt wist te houden. Ik zie alweer een chagrijnige Gijs achter de laptop zitten die te veel tijd moet reserveren om mijn verhaal te lezen. Sorry, ik heb mijn best gedaan en ik hoop dat jullie trouw mijn blogs blijven lezen. Bedankt voor de leuke reacties en buuf: de bikini past perfect, nogmaals bedankt!

Aankomende week gaat er weer heel anders uitzien. Morgen mag ik namelijk Tomas van het vliegveld halen en dan ga ik hem dit prachtige eiland laten zien. Wederom volop genieten dus! Jullie horen spoedig van mij en ik wens jullie allemaal een fijn weekend!

Ayoooo!

Liefs,
Evelien