Mabuhay!

Om te beginnen zal ik iets vertellen over ons eerste afgelopen weekend. Na ons geweldige welkom op stage zijn we ’s avonds naar Davao gegaan. Daar hebben we een internetcafé opgezocht en hebben we een uurtje onze sociale contacten bijgewerkt. Vervolgens hadden we zin om een hapje te eten en vroegen ons af waar we naartoe konden gaan. Ineens herinnerden we ons een waarbenjij.nu van de vorige studenten. Hierop stond namelijk iets over een Nederlands restaurant in Davao genaamd “de Bonte Koe!” We besloten dit op te zoeken en hielden een taxi aan. Na ongeveer twee straten kwamen we aan bij het restaurant. Nadat we ons drankje gekregen hadden kwam de Nederlandse baas bij ons zitten. Hij heeft ons veel verteld over zijn leven op de Filippijnen. Hoe hij er terecht is gekomen en wat hij er allemaal doet. Ook heeft hij ons tips gegeven over de bezienswaardigheden van dit geweldige land. De trips die we moeten maken wanneer we rond gaan reizen. Nadat hij ons na lange tijd zijn telefoonnummer gegeven had, hebben we afscheid van hem genomen met de belofte dat we hem nog op komen zoeken of in ieder geval nog iets van ons laten horen. Rond 3.00 uur waren we hier van thuis.

De volgende ochtend zijn we wederom gestart met een koude douche. De planning voor die dag was nog onbekend. Het weer was goed dus we besloten naar het dichtstbijzijnde strand te gaan. Paradise Island. Reden genoeg om jaloers te worden inderdaad. De naam zegt het al. We kwamen aan op een wit strand met veel toeristen. De Aziaten lagen allemaal onder de overkapping. Zij houden er niet van om in de zon te liggen. Volgens mij gaan zij naar het strand om een gezellig hapje te eten en een beetje het weekend te vieren. Volgens mij niet met de intentie om van de zon te genieten. Raar om te zien eigenlijk. Wij houden ervan om op het strand in het zonnetje te bakken en zij zitten op een bank in een tent lekker te ontbijten. Om 17.00 uur ging de laatste boot terug dus die hebben we maar genomen. ’s Avonds zijn we nog even naar Calinan geweest. Iets later dan 1.00 uur lagen we in bed.

Zondagmorgen, de zon scheen wederom dus Tomas en ik besloten Paradise Island nog een keer te bezoeken. Eenmaal daar aangekomen hebben we eerst heerlijk ontbeten. Vervolgens hebben we eindelijk de Buko (kokosnoot) uitgeprobeerd. Ik was altijd al benieuwd hoe deze zou smaken. Geserveerd met een rietje proefden we de kokosnoot. Bah, dat is toch niet zo lekker dan dat het eruit ziet. Je denkt dan aan een lekker fris drankje maar het was warm en smaakte behoorlijk zout. Beiden vonden we het niets. Het laatste uurtje hebben we nog lekker op het strand gelegen en daarna zijn we naar huis gegaan. Na lange tijd kwamen we eindelijk aan bij het ziekenhuis. De jeepney was helemaal verkeerd gereden dus we verdwaalden. Nadat we erachter kwamen hoe ver we nog van het huisje af waren, hebben we toch maar een taxi gebeld. Voor 400 peso wilde hij ons naar huis brengen. Thuis aangekomen hebben we in de keuken van het ziekenhuis gegeten en zijn we vervolgens wederom naar Calinan gegaan.

Maandagmorgen. Piep, piep! De wekker ging.. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het 5.00 uur was. In de Filippijnen is dit een gangbare tijd om op te staan. Wij, met veel moeite toch maar opgestaan. Uiteindelijk stond ik als tweede onder de douche wat ik erg knap van mezelf vind. Thuis heb ik namelijk, zoals velen van jullie weten, veel moeite met opstaan. Hier lukt het me aardig goed. Misschien ging het onbewust gepaard met de zenuwen voor mijn eerste stagedag! Om 6.00 uur zaten we aan het ontbijt in de keuken van het ziekenhuis. Vanuit daar hebben we een tricycle aangehouden en zijn we naar het St. Francis College te Calinan gereden. We gingen meteen naar het kamertje van mam Serge. Ze vroeg aan ons of wij tijdens deze dag de kinderen les wilden geven over Nederland. Niets voorbereid maar toch hebben we het gedaan. Tomas en ik werden ingedeeld in de High School. Dit zijn kinderen van 12 t/m 16 jaar! Marissa mocht zich bekommeren over de Kinder Garden en de primary school. Dit staat trouwens ook vast voor de rest van onze stageperiode. Ik mag kinderen les gaan geven op de High School. Ik wilde dit graag dus ik ben tevreden. Ook Tomas en Marissa zijn tevreden met hun doelgroep.
Tijdens het eerste uur heb ik meegekeken met de derdeklassers. Zij kregen wiskunde. Allemaal formules die ik in Nederland nooit gezien heb. Het enige bekende was het assenstelsel maar ook daar kon ik niet veel van maken. Wiskunde is dus niet het aangewezen vak voor mij tijdens deze stage. Na ongeveer 30 minuten mocht ik 20 minuten de les overnemen. Ik mocht vertellen over Nederland. Poeh, wat voor ons heel normaal is, is hier heel apart dus ik wist niet waar ik moest beginnen. Ik heb de kinderen de verschillen tussen Nederland en de Filippijnen verteld. Voornamelijk het klimaat, het eten, de mensen en de verschillen tussen arm en rijk. De kinderen zaten met open mond te kijken en waren ontzettend geïnteresseerd. Deze les heb ik aan vier verschillende klassen gegeven. Aan de eerstejaars, derdejaars en vierdejaars heb ik hem alleen gegeven. Tomas en ik hebben samen de tweedeklassers iets over Nederland verteld.
Mooi om te zien dat de kinderen zo geïnteresseerd waren. De gekste vragen werden gesteld. Zo heb ik de kinderen het Wilhelmus geleerd en hebben we samen met ze “lang zal ze leven” gezongen. Ze genoten en hadden het er nog over toen de school afgelopen was.
De eerste dag heb ik dus wederom fijn ervaren. Lieve, sociale kinderen en er werd goed voor ons gezorgd. Om 10.00 uur mochten we namelijk pauze gaan houden. Geen pauze onder het genot van een liga! Nee, een pauze waarbij we rijst konden opscheppen met verschillende soorten groentes en boterhammen met mayonaise konden eten. Na deze pauze mochten we twee uur les gaan geven en kregen vervolgens weer pauze. Welgeteld een uur hebben we heerlijk gegeten. Van rijst tot brood en varkensvlees. Echt verwend worden we hier wel. Ten slotte kregen we om 15.00 uur de gelegenheid om een snack te eten. Dit bestaat wederom uit rijst, brood of verse ananas/pomelo. Heerlijk!
Om 16.00 uur mochten we naar huis van mam Serge. Het was een warme, vermoeiende dag maar zeker de moeite waard.

Morgen hebben alle kinderen van het st. Francis College een examen dus we hebben ’s middags een uitje naar de Filippine Eagle. De welbekende roofvogel uit dit land. Ik ben benieuwd. Ook heb ik gehoord dat er slangen in dit park zitten dus dat zal een spannende trip worden. Ach ja komt goed!
Jullie horen weer snel van me.. Ik zet de foto’s er zo snel mogelijk op maar Tomas’ laptop is leeg dus dit kan ik helaas vandaag niet meer doen!

Bedankt voor de lieve berichten!
Liefs Evelien

P.S. Wanneer jullie ongeduldig zijn kunnen jullie alvast kijken naar de foto's op Tomas' site!