Ja ja, ik leef nog!

Waarschijnlijk hebben jullie het amper of zelfs niet gemerkt i.v.m. het vieren van de carnaval maar het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog geplaatst heb. Omdat we het nogal druk hebben met stage en de daarbij komende opdrachten heb ik dit keer samen met Tomas een samenvatting van de afgelopen week getypt.

Ons laatste bericht zijn we geëindigd met het bezoek aan ‘’The Crocodile Farm.’’ Dit was niet wat wij ons ervan hadden voorgesteld. Alle dieren zaten zielig in een hokje, wat tevens ook nog eens veel te klein was. Na twee rondjes te hebben gelopen door het park hebben we even iets gegeten. Tijdens dit eten hadden we uitzicht op een schitterende rivier. De optie was er om een lekker stukje krokodil te eten, dit hebben we toch maar niet gedaan. Zo’n feestvarken is wel genoeg, dachten wij. Om 16.00 uur werden we opgehaald door de zoon van Mam Serge. Zij zijn, terwijl wij in ‘’The Crocodile Farm’’ waren, Jos en Esther op gaan halen. Onze Nederlandse leraren, die voor twee weken overgekomen zijn. Zij komen kijken hoe wij het doen op de school, en gaan de mogelijkheden bekijken voor stages van andere opleidingen. We zijn meegegaan naar hun resort, en hebben daar wat gegeten. Erg chique ten opzichte van ons huisje. Hier lezen jullie dadelijk meer over.

Dan nu een samenvatting van de afgelopen dagen:

Maandag hadden we onverwacht vrij! Dit omdat er een nationale feestdag was. Omdat het mooi weer was, zijn we lekker naar het strand geweest. Hier hebben we eerst wat gegeten, en daarna lekker van het zonnetje genoten. ’s Avonds zijn we naar een van de Shopping Malls geweest waar we hebben gegeten bij Chow King. Hier kun je erg lekker eten voor weinig geld. Het is een soort MC idee alleen dan met Chinees eten.
Dinsdag! Onze stagedag begon weer vroeg, zoals altijd 5 uur de wekker. Aangekomen op het St. Francis college, mochten we mee kijken in de verschillende klassen. Voor ons betekende dit dus High School. We werden wel in het diepe gegooid. Van vragen over Olivier Noort tot uitleg geven over het metriekstelsel. ’s Middags kwamen onze Nederlandse leraren een bezoekje brengen. Ook zij hebben eerst geobserveerd en vervolgens een gesprek gevoerd met directrice, ‘’Mam Serge.’’ Deze dag verliep soepeltjes. ’s Avonds hebben we niet veel gedaan en hebben we genoten van de rust.
Woensdag! Deze dag zag er over het algemeen hetzelfde uit als de dag ervoor. De leraren kwamen wederom op bezoek en hadden een gesprek met Mam Serge. Dit keer ging dit gesprek over onze taken binnen het St. Francis College. Om 14.00 uur hadden we een bespreking met alle leraren en leraressen. Tijdens deze bijeenkomst hebben we gezamenlijk een rooster gemaakt voor de komende week. Het echte werk gaat beginnen, dachten wij! Op maandag staat vast ingeroosterd: Nederlandse les. Dinsdag voor ons allemaal hoofdzakelijk Engels en M.A.P.E.H. Dit is een vak waarbij de kinderen hun energie kwijt kunnen. Er wordt gedanst, gekookt, gesport etc. Dit lijkt ons leuk om te geven. Het laatste uurtje van deze middag hebben we besteed aan een opdracht vanuit school. We mochten onderzoek doen naar al het ontwikkelingsmateriaal. Met een kladblokje en een fototoestel hebben we alle klassen een bezoek gebracht. De boeken ogen saai en zijn oud en versleten. Toch maken ze goed gebruik van de middelen die ze hebben. Mooi om te zien! ’s Avonds zijn we uitgenodigd door Jos en Esther. Enthousiast dat we waren! Ze boden ons namelijk een warme douche aan bij hen in het resort! Na al die koude douches waren wij (zoals we wel vaker gemeld hebben) wel toe aan een warme douche! Heerlijk, wat een verademing! Wanneer je je ogen sloot dacht je echt effe dat je weer thuis was. Na dit genot hebben we een hapje gegeten in het restaurant ter plaatse. Wederom heerlijk gegeten!
Donderdag! Vandaag stond het bezoek aan het weeshuis op de planning. Om 8.00 uur werden we hier verwacht. Bij het weeshuis aangekomen,werden we voorgesteld aan de kinderen. Daarna mochten we ochtendgymnastiek geven. Vervolgens hebben we Engelse taal geoefend. Dit was leuk maar tevens lastig omdat de kinderen vrijwel geen Engels spreken. De kinderen komen uit de bergen en beheersen vaak alleen de taal van hun stam. Voor de weesmoeder is dit ook moeilijk. De kinderen begrijpen namelijk de Filippijnse taal ook niet helemaal. Over het algemeen hebben we een goede indruk over dit weeshuis. De kinderen worden volgens ons goed verzorgd en de weesmoeder heeft het beste met hun voor. Het enige nadeel voor ons; de kinderen zijn allemaal tussen de vier en zeven jaar. De oudere kinderen moeten overdag namelijk gewoon naar school hier in Calinan. ’s Avonds zijn we nog even naar Davao geweest. Daar hebben we (uiteraard) een bezoekje gebracht aan de Shopping Mall. Om 23.00 uur zijn we met een taxi naar huis gegaan.
Vrijdag: De naam zegt het al! Vrij! Rond 10.00 uur werden we wakker en hebben we ontbeten. De hele week hadden we ons al verheugd op een bezoekje naar Villa Christina. Zoals jullie in ons vorige verhaal hebben kunnen lezen is dit het zwembad dicht in de buurt van ons huisje. Helaas, daar aangekomen was de zon verdwenen. Nadat we toch even een duik genomen hadden kwam het zonnetje tevoorschijn. De rest van de dag bleef het wisselvallig. We zijn daarom ook om 14.00 uur onder het genot van een flinke regenbui naar huis gebracht door een tricycle. ’s Avonds was er een feest georganiseerd voor ons en Toinny. Wij werden welkom geheten en van Toinny (de Nederlandse lerares met haar man en zoon) werd afscheid genomen. Ook hierbij was het gebruikelijke feestvarken aanwezig. Wederom een warm welkom. De verpleegsters hadden een dansje ingestudeerd en er werden speeches gehouden door verschillende mensen. Ten slotte nog lekker gegeten en onder het genot van een pilsje nog wat gekletst met een aantal Filipino’s.
Zaterdag: een dag die we niet snel zullen vergeten. Eerst zijn we naar de Shopping Mall geweest. Daar hadden we het binnen een uurtje wel gezien. We hebben de kaart van Davao erbij gepakt en daarop zagen we dat we dichtbij een strand waren. Na deze ontdekking zijn we in een taxi gesprongen en hebben ons af laten zetten op het desbetreffende strand. Dit bleek een zwart strand te zijn met klei. Apart om te zien omdat alle stranden die we hier gezien hebben mooi wit zijn. Later bleek dat het een vulkanisch strand was. Na een fijne strandwandeling van anderhalf uur kwamen we uit bij een strandtentje. Omdat we nogal dorstig waren, zijn we hier iets gaan drinken. Er was meer aan de hand dan alleen dit strandtentje. We zagen allemaal hanen en wisten niet wat er aan de hand was. Het was er druk en alle Filippijnen zaten in een soort arena. Nadat we ons drankje genuttigd hadden, hebben we een kijkje genomen bij deze gebeurtenis. Wat bleek nu? De hanen die we zagen moesten tegen elkaar vechten. Er waren een soort scheermesjes bevestigd aan de poten van deze dieren. De Filippino’s konden wedden op de winnende haan. Afschuwelijk om te zien! Om even af te kicken zijn we maar weer het winkelcentrum ingedoken. Om 19.00 uur hadden we afgesproken met Marissa bij de welbekende Bonte Koe. Zoals de afgelopen keren hebben we weer heerlijk gegeten. Na nog even gekletst te hebben met Henny zijn we met een taxi naar huis gegaan.
Zondag: Vandaag stond in het teken van de Nederlandse leraren. Wij hadden het idee om iets leuks te gaan doen met Jos en Esther. Na overleg hebben we besloten om hen Paradise Beach te laten zien. Na even lekker tafelen hebben we ongeveer tot 16.00 uur genoten van het strand. Bij het hotel aangekomen mochten we weer genieten van een warme douche. Als afsluiting van deze leuke dag hebben we verrukkelijk gegeten in Davao.

Vandaag, maandag 2 maart, mochten we weer stage gaan lopen. Zoals we al zeiden is er voor ons een planning gemaakt voor deze week. Vandaag stond op de planning Nederlands geven aan de studenten. De kinderen waren enthousiast over de Nederlandse taal. Heel leuk om te zien hoe gemotiveerd zij waren! De les bestond uit het voorstellen van jezelf, kleuren, dagen, maanden en tenslotte hebben we een paar Nederlandse liedjes geleerd. Onder anderen; lang zal ze leven en hoofd, schouders, knie en teen. We kijken over het algemeen terug op een zeer fijne en leuke stagedag. We zien vol belangstelling de komende weken tegemoet.

Groetjes en tot snel,

Tomas en Evelien

Blijf berichten plaatsen! Het is namelijk erg leuk om te lezen dat er veel mensen belangstelling hebben voor onze verhalen.